Als u er niet voor terugdeinst om af en toe op het verkeerde been te worden gezet, dan is dit tweede album van het Britse gezelschap zeker iets voor u. Het akoestische intro van opener We Are The Dead verandert al snel in een Prodigy achtige geluidsmuur, die nog enkele minuten na afloop nadreunt. Het poppy Pull Out My insides verraad een invloed van The Cure, terwijl Wondering, met een gastrol voor rapper Trip, een heavy metal hip hop sound laat horen, waarmee ze zich moeiteloos naast experimentele hiphoppers als Busta Rhymes en Kanye West plaatsen. Zelf laten ze weten zich als Tech Roch Punkers te zien, en bij gebrek aan een betere omschrijving kunnen we ons daar prima in vinden. Daar willen we dan wel de termen meedogenloos, grenzeloos en razend knap aan toevoegen.
