GIANT SAND

Voor het luisteren naar Giant Sand moet je in de juiste stemming zijn. Howe Gelb is al jarenlang bekwaam in het maken van ongepolijste, ruwe, stoffige en misschien zelfs gruizige liedjes. Wie niet allergisch is voor stof en deze herfstige plaat beluistert zal mogelijk onvervalste diamantjes waarnemen. Met zijn donkere hese stem, mompelt, zingt en bromt hij nors zijn liedjes. Het past bij de geluidsferen die hij maakt met rauwe gitaren en veel tremelo, soms stemmig pianospel, verwaaide dromerige klanken, of juist fluisterende miniatuurtjes. Gelb weet als geen ander spanning te brengen in zijn sferische woestenij-liedjes, want ja, als voormalig lid van Giant Sand leerde Calexico hier immers de kneepjes van het vak. Naast Howe Gelb bestaat de band ondertussen uit een drietal bekwame Denen. Het album werd behalve in thuisbasis Tucson ook in Denemarken en Canada opgenomen. Twee jaar terug maakte hij in Canada een soort eigenzinnige gospelplaat en daarvan is ook nu het Voices of Praise Choir heel even van de partij. Naast een eveneens Canadese blazerssectie, horen we diverse gastzangeressen waaronder Neko Case. Ook Isobel Campbell verliet Mark Lanegan, voor een eenmalig duet met Gelb. proVISIONS is evenwel een typische Giant Sand-plaat, luister maar naar robuuste liedjes als Without A Word, of het olijke Can Do. Van broeierige songs als Increment Of Love en Pitch & Sway kunnen we geen genoeg krijgen. Immers, hoe groezelig verpakt de liedjes ook mogen zijn, dit album laat evenwel meer schoonheid doorschemeren dan menig ander.