Eén stem en één instrument. Zou je het album Ukelele Songs niet gehoord hebben, maar alleen over deze zin informatie beschikken, dan lijkt saaiheid welhaast onvermijdbaar. Toch laat Eddie Vedder horen dat een dergelijk muzikaal wapenfeit weldegelijk betekenisvol kan zijn. Hij zoomt in qua instrumentarium, maar verkent tegelijkertijd de bijhorende grenzen. Een ukelelesong van Vedder kan namelijk klinken als rauwe punkrock (Pearl Jams nummer Can’t Keep) maar eveneens als pure popsong (More Than You Know). Het prachtige Sleepless Nights van de Everly Brothers is een zeer breekbare versie geworden. Uiteindelijk roept Vedder wederom een heerlijk muzikaal gevoel op dat we al kennen van zijn populaire soundtrackalbum Into The Wild. Ukelele Songs staat voor oprechte en eerlijke emotie. Om dat te bereiken heeft Vedder klaarblijkelijk niets meer nodig dan alleen één stem en één instrument.
Over die stem gesproken; na het zien van de, samen met Ukelele Songs uitgekomen, concertfilm Water On The Road ben ik geneigd om Stem vanaf heden steevast met hoofdletter te schrijven, wanneer het Eddie Vedder betreft. Tjonge jonge, wat kan deze man ontroeren. Ook dit blijkt wederom een weergaloos soloproject van de Pearl Jam-zanger. Opgenomen toen deze artiest in 2008 twee avonden achtereen in het Warner Theater in Washington optrad. En daar zat hij; centraal op het podium, een paar spotjes op hem gericht. Die eeuwige houthakkersblouse aan, allerhande gitaren (klein, groot, elektrisch, akoestisch) voor het grijpen. Het ene na het andere kippenvelmoment komt langs. Allemaal veroorzaakt door die prachtige Stem. Zonder overdrijven: deze concertfilm is verplichte kost voor fijnproevers.