DOCUMENTARY

Regie: Dirk Jan Roeleven

Anton Corbijn, in 1955 geboren in het dorpje Strijen als domineeszoon. Anno 2011 is hij zo mogelijk Neêrlands beste exportproduct. Wereldberoemde fotograaf, filmmaker en grafisch ontwerper. Dikke vrienden met de (muziek)groten der aarde. Bono, Lars Ulrich, David Gahan en - vooruit – Herman Brood.

De documentaire Anton Corbijn - Geen Stil Leven, in 2000 gemaakt voor VPRO’s Uur van de Wolf, belicht de carrière van die ‘lange, slungelige Hollander’ als portretfotograaf. We zien de kunstenaar aan het werk en het woord is aan genoemde artiesten, maar ook Corbijn (zittend tussen zijn beste werk) zelf, Brain Eno (met wie een ongewone fotoshoot plaatsheeft), Corbijn sr., bladenmakers en grafici die met de immer nuchtere fotograaf hebben samengewerkt. Ja, de loftrompet wordt gestoken, maar dat verlet niet dat er een paar kritische noten vallen. Over die perfectionist, over zijn eigengereidheid, over mindere foto’s en over die niet altijd even makkelijke betweter.

Maar na het zien van de boeiende docu blijft een groot vraagteken hangen: hoe kreeg die bijna saaie Corbijn alle deuren open en hoe bleef hij eenmaal binnen uit de greep van seks, drugs & rock ‘n’ roll? Zeker omdat bepaalde geportretteerden (Cahan, Brood, Ulrich Kurt Cobain, David Bowie, Ian Curtis, Captain Beefhart, Nick Cave) ook niet van de fruit en groente waren. Aan de andere kant: misschien is het Corbijns geheim van de smid – en moet dat zo blijven. Hoe dan ook, de beelden en quotes dekken de lading goed, geen stil leven.