VARIOUS

Zo maar ineens waren ze daar: de jongelingen van Jungle by Night. Als duveltjes uit jazzdoosjes, als behendige beattarzans die muzikale liaan verwisseld voor muzikale liaan en blazers steevast centraal stelden. Nog niet eens een album gemaakt (de goed verkochte EP en een single daargelaten), maar in ruim anderhalf jaar tijd toch al wel praktisch íeder festival plat gespeeld. Negen Amsterdamse gasten zetten tijdens dergelijke memorabele concerten keer op keer een ware afrobeatparty neer. Daar voerde een heerlijke, onbezonnen dartelende blazerssectie de vrolijke boventoon. Dat gierende orgel niet vergetend, uiteraard. Om over die pompende Tony Allen-achtige percussie- en drumpartijen en de zoemende gitaarriedels nog maar te zwijgen. Groovende, stomende instrumentale jazzfunk, kortom.

En dan is daar nu hun debuutalbum Hidden. De studiostijl is geperfectionaliseerd, de werkwijze nog meer uitgekristalliseerd. Fela Kuti anno 2012. Deze swingende rimboemannen voelen zich nog meer dan voorheen, perfect senang in het donkere, beboste domein dat ze hun muzikale thuis noemen. Die plek is ’s nachts natuurlijk urenlang donker, maar wat je er dan allemaal hoort? Het is genieten geblazen. En dat wil je als luisteraar ook aanschouwen. ‘See you at the festivals’, zo lijkt de band te willen zeggen. U begrijpt: van Jungle by Night is Nederland, is de wereld, nog lang niet af.