Ze zijn nu nog maar met zijn tweeën, maar de bak herrie die Oliver Ackermann en Dion Lunadon weten te creëren op deze derde plaat van A Place To Bury Strangers is er niet minder om. Worship borduurt voort op de licht gewijzigde koers die werd ingezet op de eerder dit jaar verschenen en uitstekende EP Onwards To The Fall en klinkt dus iets melodieuzer en net wat minder ondoordringbaar dan het snoeiharde Exploding Head uit 2009. De muzikale erfenis van The Jesus & Mary Chain en My Bloody Valentine is bij deze heren in zeer goede handen!
