HAK, LILIAN

Vier jaar na Love’s Victory March komt de Utrechtse Lilian Hak met haar derde album. De electro van weleer heeft ze ingewisseld voor een elfkoppige bigband en haar inspiratie haalde ze dit keer uit films uit de gouden Hollywood tijd. Dat levert een zeer bijzonder en sfeervol geluid op dat soms een beetje doet denken aan hoe het Belgische Hooverphonic een paar jaar geleden klonk, maar waarin ook de invloed van de eerste Goldfrapp en zelfs een beetje Portishead doorsijpelt. Stralend middelpunt is de krachtige stem van de met een opmerkelijk kapsel getooide Lilian Hak die zich moeiteloos staande weet te houden tussen de elf man achter haar, ook als die soms alle registers opentrekken. Het levert een heerlijk theatraal album op dat bij uitstek geschikt is voor de nu weer steeds langer wordende avonden.