MOVIE
BROKEN CIRCLE BREAKDOWN
Releasedatum: 23-04-2013
Herkomst: NL
Item-nr: 3052470
EAN: 5407003480238
Op werkdagen voor 16:00 besteld, morgen in huis.
Recensie
Felix van Groeningen maakte met Broken Circle Breakdown één van de allerbeste films in het Nederlands van de afgelopen tien jaar. En dat gold voor zijn vorige film De Helaasheid Der Dingen ook al.
Het verhaal heeft in essentie alles in zich om een kleffe tranentrekker te worden maar van Groeningen pakt de kijker helemaal in. Het is nog steeds een tranentrekker maar wel één van het soort dat je niet meer los laat.
Veerle Baetens en Johan Heldenbergh spelen de sterren van de hemel als het gedoemde koppel Elise en Didier.
Absoluut verplichte kost.
Volkskrant recensie:
Hij houdt niet van tatoeages, haar lichaam is ermee bezaaid. Hij is bedachtzaam, zij impulsief. Het weerhoudt ze niet halsoverkop verliefd op elkaar te worden: de muzikant Didier, die in een bluegrassband speelt, en Elise, die een tattooshop heeft.
Ze krijgen een dochter, Maybelle, vernoemd naar de countryzangeres Maybelle Carter. Het is een beetje een sprookje, zoals ze leven. Ze wonen in een opgeknapte bouwval op het Vlaamse platteland, met een enorme tuin waar kippen rondscharrelen. 's Avonds treden ze op in de stad - Elise is inmiddels tot de band toegetreden als zangeres. Maybelle groeit op tot een prachtig meisje.
Als ze 6 is, wordt ze ziek. Al vroeg in The Broken Circle Breakdown wordt het noodlot aangekondigd. Doordat regisseur Felix van Groeningen (Dagen zonder lief, De helaasheid der dingen) schakelt tussen heden en verleden, zien we Didier, Elise en Maybelle al snel in het ziekenhuis.
The Broken Circle Breakdown is heftige kost. Een rasecht melodrama, waarin Van Groeningen niet wegloopt voor de donkerste kanten van het leven. Daarmee balanceert hij op een dun koord: al gauw wordt zo'n verhaal ondraaglijk zwaar, of juist te licht en daarmee onoprecht. Bovendien liggen er, als het om rouw en pijn gaat, tal van clichés op de loer.
De meeste daarvan weet de regisseur knap te omzeilen. Het fraaie van The Broken Circle Breakdown is de manier waarop de muziek het drama ondersteunt: op de juiste momenten wordt het verzacht of versterkt. De bluegrassmuziek en het bohémienmilieu waarin het verhaal zich afspeelt verlenen een bijzondere sfeer.
Voor zo'n lastig onderwerp kent de film bijna geen valse noten, of het moet de theatrale monoloog zijn die Didier plotseling afsteekt tijdens een optreden met zijn band. Dan is merkbaar dat Van Groeningen een toneelstuk verfilmde en grijpt hoofdrolspeler Johan Heldenbergh (tevens de man achter het toneelstuk) iets te makkelijk terug op zijn theaterrol.
Het is maar een kleine misstap; Heldenbergh maakt over de hele linie veel indruk met zijn ingehouden spel. De film gaat ook over de rol van religie, en Heldenbergh blinkt uit wanneer Didier over atheïsme, de evolutieleer of het lerende vermogen van vogels filosofeert.
Anders dan Didier heeft Elise (Veerle Baetens) wél iets nodig om in te geloven. Onvermijdelijk ontstaat daardoor een kloof; verdriet is niet altijd te delen, maar kan ook ondraaglijk eenzaam zijn. Het maakt The Broken Circle Breakdown geloofwaardig en hartverscheurend.
(tekst: de Volkskrant)
Het verhaal heeft in essentie alles in zich om een kleffe tranentrekker te worden maar van Groeningen pakt de kijker helemaal in. Het is nog steeds een tranentrekker maar wel één van het soort dat je niet meer los laat.
Veerle Baetens en Johan Heldenbergh spelen de sterren van de hemel als het gedoemde koppel Elise en Didier.
Absoluut verplichte kost.
Volkskrant recensie:
Hij houdt niet van tatoeages, haar lichaam is ermee bezaaid. Hij is bedachtzaam, zij impulsief. Het weerhoudt ze niet halsoverkop verliefd op elkaar te worden: de muzikant Didier, die in een bluegrassband speelt, en Elise, die een tattooshop heeft.
Ze krijgen een dochter, Maybelle, vernoemd naar de countryzangeres Maybelle Carter. Het is een beetje een sprookje, zoals ze leven. Ze wonen in een opgeknapte bouwval op het Vlaamse platteland, met een enorme tuin waar kippen rondscharrelen. 's Avonds treden ze op in de stad - Elise is inmiddels tot de band toegetreden als zangeres. Maybelle groeit op tot een prachtig meisje.
Als ze 6 is, wordt ze ziek. Al vroeg in The Broken Circle Breakdown wordt het noodlot aangekondigd. Doordat regisseur Felix van Groeningen (Dagen zonder lief, De helaasheid der dingen) schakelt tussen heden en verleden, zien we Didier, Elise en Maybelle al snel in het ziekenhuis.
The Broken Circle Breakdown is heftige kost. Een rasecht melodrama, waarin Van Groeningen niet wegloopt voor de donkerste kanten van het leven. Daarmee balanceert hij op een dun koord: al gauw wordt zo'n verhaal ondraaglijk zwaar, of juist te licht en daarmee onoprecht. Bovendien liggen er, als het om rouw en pijn gaat, tal van clichés op de loer.
De meeste daarvan weet de regisseur knap te omzeilen. Het fraaie van The Broken Circle Breakdown is de manier waarop de muziek het drama ondersteunt: op de juiste momenten wordt het verzacht of versterkt. De bluegrassmuziek en het bohémienmilieu waarin het verhaal zich afspeelt verlenen een bijzondere sfeer.
Voor zo'n lastig onderwerp kent de film bijna geen valse noten, of het moet de theatrale monoloog zijn die Didier plotseling afsteekt tijdens een optreden met zijn band. Dan is merkbaar dat Van Groeningen een toneelstuk verfilmde en grijpt hoofdrolspeler Johan Heldenbergh (tevens de man achter het toneelstuk) iets te makkelijk terug op zijn theaterrol.
Het is maar een kleine misstap; Heldenbergh maakt over de hele linie veel indruk met zijn ingehouden spel. De film gaat ook over de rol van religie, en Heldenbergh blinkt uit wanneer Didier over atheïsme, de evolutieleer of het lerende vermogen van vogels filosofeert.
Anders dan Didier heeft Elise (Veerle Baetens) wél iets nodig om in te geloven. Onvermijdelijk ontstaat daardoor een kloof; verdriet is niet altijd te delen, maar kan ook ondraaglijk eenzaam zijn. Het maakt The Broken Circle Breakdown geloofwaardig en hartverscheurend.
(tekst: de Volkskrant)
