SUEDE

“Unless we were all convinced it would be an amazing record, I think we’d rather just leave it alone. It’s not like we have to at the moment, it has to feel special and that’s always been our

criteria.” Dat antwoordde Brett Anderson in 2010 op een vraag van de Daily Mail of Suede na de zeer geslaagde reünietour de studio in zou duiken voor een nieuw album. Ergens in de periode daarna

moet de band ervan overtuigd geraakt zijn dat een ‘amazing record’ erin zat, want het eerste album van Suede in elf jaar is nu een feit. En het allerbeste nieuws is wel dat ‘amazing’ en ‘special’

ook exact de woorden zijn waarmee Bloodsports omschreven kan worden. Wederom zonder Bernard Butler, maar in dezelfde line-up die ook verantwoordelijk was voor het succesvolle Coming Up, klinkt

Suede op dit zesde album weer helemaal als Suede. Het luchtiger klinkende Headmusic (1999) en A New Morning (2002) waren op zich geen slechte platen, maar persoonlijk ben ik er niet rouwig om dat

Suede hier terugkeert naar het donkere glamgeluid van de eerste drie albums. Dat wil overigens niet zeggen dat de band is blijven hangen in de jaren ’90. Daarvoor klinkt Bloodsports te fris en te

zelfverzekerd. Van de stevige openingsnummers tot en met de grootse en meeslepende ballads die de plaat afsluiten horen we een band in absolute topvorm. Een glorieuze comeback!