Dit is het tweede deel met werken, die de nadruk leggen op Peter Maxwell Davies (1934) artistieke relatie met de Ceccanti-familie.
Het tweede 'Strathclyde Concerto' is opmerkelijk om de expressieve cello-lijnen en de transparante orkestratie. Voor de sonate 'Sequentia Serpentigena' liet Maxwell Davies zich inspireren door middeleeuwse beelden in Toscane. Hij maakte gebruik van Gregoriaanse zang om de slang als symbool van verleiding en verraad aan het leven weer te geven. 'Little Tune for Vittorio' is een lied gebaseerd op een oorspronkelijk thema in een Schotse folk stijl.
Zeker mag niet onvermeld blijven een( wereldpremière)opname van de Dances from The Two Fiddlers voor cello en piano in een bewerking van Vittorio Ceccanti.
Maxwell Davies: Strathclyde Concerto No. 2
Strathclyde Concerto No. 2
Orchestra Sinfonica Nazionale della RAI, Peter Maxwell Davies
Cello Sonata ‘Sequentia Serpentigena’
with Bruno Canino (piano)
Dances from 'The Two Fiddlers'
World Première Recording
with Bruno Canino (piano)
Little Tune for Vittorio in Maremma
World Première Recording
Vittorio Ceccanti (cello)
