Recensie
Begonnen als eenmansproject van de Italiaan Giancarlo Erra is NoSound voor de tweede release uitgedijd tot een vijfmansband. Op het geluid van NoSound heeft dat nauwelijks effect gehad. De muziek is nog steeds tot op het randje van plagiaat geïnspireerd door (vroegere) Porcupine Tree en No Man. Het label sputtert nog wat over Pink Floyd, Sigur Ros en postrock en ongetwijfeld hebben ze daar cd’s van in de kast staan, maar Lightdark is vooral een ode aan Steve Wilson en consorten. Dezelfde melancholisch klinkende soundscapes, bijna snikkende zang en lange uitgesponnen gitaarsolo’s. Wanneer Tim Bowness op de prachtige piano/mellotron ballad Someone Starts To Fade Away ook nog gastvocalen blijkt te verzorgen, is het verschil met No Man echt niet meer hoorbaar. Lightdark beleefde een paar maanden geleden al een beperkte release via Burning Shed en wordt nu via KScope uitgebracht met een bonus-cd.
Tracks
Disc 1
1. About Butterflies And Children
2. Places Remained
3. The Misplay
4. From Silence To Noise
5. Someone Starts To Fade Away
6. Kites
7. Lightdark
8. Cold Afterall
9. Like The Elephant ?
10. You Said "i Am..."
Disc 2
1. About Butterflies And Children
2. Places Remained
3. The Misplay
4. From Silence To Noise
5. Someone Starts To Fade Away
6. Kites
7. Lightdark
8. Cold Afterall
9. Like The Elephant ?
10. You Said "i Am..."
11. Clouds
12. Kites (Video)
13. Original Promo Video