Het was in 1994 niet best gesteld met het imago van de voorheen grote held van de Britse popmuziek. Morrissey werd beticht van racisme nadat hij met de Union Jack op het podium had lopen zwaaien en het was vooral het toonaangevende NME dat een hetze ontketende. Morrissey verhuisde naar de VS en wilde er de brui aan geven. De muze kwam gelukkig weer tot hem en de plaat Vauxhall & I staat in het teken van drie overleden vrienden (o.a. zijn eerdere producer Mick Ronson) en de rechtszaak die Smiths drummer Mike Joyce tegen hem aanspande. Tekstueel zijn er dan ook de nodige sneren naar zijn oude band, muzikaal is het echter zonder enige twijfel zijn beste soloplaat. Met een prachtige melancholieke sfeer en gebruik makend van een ruim scala aan aparte instrumenten weet Morrissey zich meesterlijk te revancheren.