U.D.O.

De meesten onder ons kennen deze vleesgeworden stembandknobbel vooral van Accept, de band waarmee de heer Dirkschneider, Udo voor intimi, groot geworden is. Na zich afgesplitst te hebben en U.D.O. opgericht te hebben, is hij ook weer in het Accept-kamp terechtgekomen en volgens mij bestaan op dit moment beide incarnaties. Man And Machine is het laatste werkstuk van deze schreeuwlelijk en de eerlijkheid gebied me te zeggen dat me alleszins meevalt wat het eindproduct is geworden. Op een bepaalde wijze trekt Man And Machine mij zelfs erg aan, degelijke nummers voorzien van een flinke dosis melodie waarbinnen de nodige bombast maar vooral ook de cirkelzaagstem van Udo de boventoon voert. Veel power en een vette productie zorgen voor de rest. Het enige minpuntje is dat het slappe Dancing With An Angel met zang van Doro Pesch (van Warlock en Doro, ja het is wat met die Duitse bands genoemd naar de voornaam van de vocalist) wat echt een typische Duitse ballad is. Op dit minpunt na is Man And Machine echter gewoon prima voor elkaar.