In het spoor van Yuck en Mazes ontdekken steeds meer jonge Britse bandjes de fijne Amerikaanse slackerrock die populair was in het tijdperk waarin zij zelf nog naar de peuterspeelzaal gingen. De jongens uit Londen die zich Happyness noemen zijn de volgende in de rij die zich laten inspireren door Pavement, Yo La Tengo en Sebadoh en aanverwante acts. Op Weird Little Birthday zijn ze nauwelijks van hun voorbeelden te onderscheiden, ook niet in kwaliteit van het gebodene. Een in veel opzichten prijzenswaardig debuut.