Gevormd door een moeilijke jeugd en gewapend met een akoestische gitaar debuteert Canadees Seb Black. De hoes, met portretten van diverse historische figuren zoals de heren A. Khaddaffi, I. Amin en A. Hitler, is een voorteken van de cynische, harde kijk die Black in de elf songs ten toon spreidt. Hoewel in de basis akoestisch, zorgt de strakke ritmesectie en de punky attitude voor een opmerkelijk stevig geluid. Zijn stemgeluid is een stuk gruizeliger dan zijn jonge leeftijd doet vermoeden, en doet denken aan een jonge Beefheart of een oudere Waits. Hiphop, blues en new soul zijn allemaal niet voorbij gegaan aan Black die dat moeiteloos samen laat smelten in zijn vaak agressieve punkrock. M16S & Women In Bikinis en No Friend Of Mine laten aan boodschap niets te raden over, en ook The Rich Kids in het gelijknamige hoogtepunt komen er niet goed vanaf. Een beetje herinnerend aan Hammell On Trial, maar nog meer van de straat en vooral zeer indrukwekkend.
