De samenwerking met The Beach Boys met het album That’s why God Made The Radio en bijbehorende tour bleek van korte duur en zorgde er – niet voor de eerste keer – voor dat de band weer in twee kampen uiteen viel. Bruce Johnston koos voor Mike Love, maar op No Pier Pressure horen we onder meer bijdragen van ex Beach Boys David Marks, Al Jardine en Blondie Chaplin (de laatste op het mooie Sail Away met duidelijke referenties aan Sloop John B.). No Pier Pressure is het eerste soloalbum (en tegelijk duettenalbum) met origineel materiaal sinds That Lucky Old Sun uit 2008, maar is minder avontuurlijk dan zijn eerdere soloalbums. Het instrumentale Half Moon Bay zou op Pet Sounds niet misstaan hebben maar voor de rest is No Pier Pressure een weinig vernieuwend album. Afgezien van het curieuze Runaway Dancer valt er echter nog steeds genoeg te genieten van de typische Brian Wilson sound.
Tracks
Disc 1
1. This Beautiful Day
2. Runaway Dancer
3. Whatever Happened
4. On The Island
5. Half Moon Bay
6. Our Special Love
7. The Right Time
8. Guess You Had To Be There
9. Tell Me Why
10. Sail Away
11. One Kind Of Love (From "love & Mercy - The Life, Love And Genius Of Brian Wilson" Soundtrack)