Van een gebrek aan ambitie kun je de mannen van My Chemical Romance niet betichten. Lieten hun vorige beide albums als een zekere hang naar grote gebaren horen, met The Black Parade heeft de groep zelfs een heus conceptalbum opgenomen. Het verhaal handelt over sterfelijkheid en vertoont door de opgevoerde hoofdpersoon (The Patient) en zijn herinneringen aan zijn jeugd sterke overeenkomsten met The Wall van Pink Floyd. Muzikaal gezien wordt de melodieuze emo-punkstijl van de vorige albums doorgetrokken en verrijkt met de typische bombastische en theatrale elementen die conceptalbums vaak kenmerken. Valkuilen als melodramatische overkill en overproductie worden daarbij grotendeels vermeden. Invloeden van Queen (A Night At The Opera) en Smashing Pumpkins (Mellon Collie) zijn evident en worden knap verwerkt in de mooi uitgewerkte en pakkende composities. Het in een fraai hoesje gestoken The Black Parade is een moedige zet van dit bonte gezelschap geworden die zeer geslaagd heeft uitgepakt.
My Chemical Romance spot
