PRIMAL SCREAM

“The history of pop music is in our DNA”, aldus Bobby Gillespie bij het verschijnen van het elfde studioalbum van zijn band Primal Scream. Niet eerder was dat zo duidelijk terug te horen in zijn muziek, als op het zeer diverse Chaosmosis. Bijna dertig jaar na het debuutalbum Sonic Flower Groove durft Primal Scream bovendien nog steeds ongebreideld te experimenteren met eigentijdse trends. Maar of het nu gaat om euforische synthpop (in bijvoorbeeld Where The Light Gets In, een sterk duet met Sky Ferreira, en het fijne Carnival Of Fools) of de exotische instrumenten in Golden Rope, het klinkt altijd herkenbaar als Primal Scream. Vocale bijstand komt niet alleen van Ferreira, maar ook van de zusjes Haim en Rachel Zeffira (Cat's Eyes). Primal Scream klonk nog nooit zo poppy als op deze plaat, maar nergens klinkt dat geforceerd. Tegelijkertijd zijn er nog genoeg grimmige momenten om de fans van bijvoorbeeld XTRMNTR tevreden te houden. Het uiterst vitaal klinkende Chaosmosis is misschien nog wel beter dan het ijzersterke More Light uit 2013.