Een rustig, ingetogen A Thousand Years opent deze plaat, waarvan ik de verwachting had dat die wat meer de-oude-Sting zou laten horen. Desert Rose bevat Arabisch getinte melodielijnen en een Marokkaans aandoend orkest. Een prachtnummer dat laat horen hoe oosterse en westerse muziek kan samengaan zonder dat het een kitschfestival wordt. Het nummer A Brand New Day doet wat meer denken aan het oudere werk van Sting. Een prominent aanwezige Stevie Wonder laat horen dat mondharmonicaspelen een echte kunst is. Hier en daar wat danceritmes (After The Rain Has Fallen), een jazztrompet in Miles Davis-traditie gecombineerd met een Franse rap (Perfect Love. Gone Wrong) of een steelgitaar in een county-achtige Fill Her Up maken dat dit een zeer gevarieerde plaat is geworden. Verwacht geen Demolition Man, hij is wat rustiger geworden, maar een complete plaat die elke keer dat je hem draait weer wat nieuws prijsgeeft.