YOUNG, NEIL

Terwijl zijn fans maar blijven zeuren over de `Missing Six' (zes vroege platen die nog steeds niet op cd uit zijn) en de tournee van Crosby, Stills, Nash & Young wegens botbreuken maar niet op gang komt, brengt de Oude Vos zelf gewoon z'n pakweg 32e plaat uit. Geheel naar Neil Young-traditie heeft Silver & Gold drie jaar nodig gehad om vorm te krijgen. Oorspronkelijk was de plaat (werktitel: Acoustica) bedoeld als geheel solo en akoestisch - dat had Young immers nog nooit gedaan. Toen dat niet naar tevredenheid uitpakte, werd samen met vrienden Ben Keith, Jim Keltner, Oscar Butterworth, Duck Dunn en Spooner Oldham de basis voor Silver & Gold gelegd. Edoch, de samenwerking met Stephen Stills (voor een Buffalo Springfield-box) leidde vervolgens tot de hereniging met Crosby, Stills & Nash en Neil Young gebruikte vier songs van zijn eigen plaat voor CSN&Y's Looking Forward. Na een korte solotournee is, samen met bovengenoemde muzikanten en gastvocalistes Emmylou Harris en Linda Ronstadt, de plaat dan afgemaakt. Fans van Neil Young (maar die wisten het al natuurlijk) weten wat samenwerking met deze mensen tot resultaat heeft: een semi-akoestische countryplaat in de trant van Comes A Time en Harvest Moon. En hij mag er zijn: acht nieuwe en twee `oude' nummers (Silver & Gold en Razor Love stammen uit `82). Beter dan Harvest Moon, die bij vlagen behoorlijk gezapig was, is dit een persoonlijke, gevoelige plaat, die nergens klef wordt. Silver & Gold brengt ons dus geen nieuwe inzichten, maar het is wel een plaat van een soort waar Neil Young heel goed in is.