34 jaar nadat de wereld via klassieke hits als West End Girls en Suburbia voor het eerst kennis maakte met de Pet Shop Boys, kan het Britse duo gerust tot de meest invloedrijke acts uit de jaren '80 gerekend worden. Onder de talloze artiesten die schatplichtig zijn aan Neil Tennant en Nick Lowe bijvoorbeeld de jonge synthpopband Years & Years. Op het veertiende album van de Pet Shop Boys zijn zij te horen zijn in de vorige jaar al verschenen single Dreamland. Een prima liedje, maar zeker niet het beste nummer op deze geweldige nieuwe plaat. Neem bijvoorbeeld de euforische dansvloerkraker Will-O-The-Wisp, waar Hotspot superieur mee opent. Of het onweerstaanbaar blije Happy People. Na Electric (2013) en Super (2016) is dit het derde album op rij dat werd geproduceerd door Stuart Price en opnieuw heeft hij Tennant en Lowe in topvorm vast weten te leggen. Meer dan op de twee vorige albums grijpen de Pet Shop Boys hier terug op het geluid van klassieke popplaten uit de begindagen als Actually en Behaviour. Dansbare tracks genoeg weer, maar Hotspot bevat ook de nodige fraaie ingetogen liedjes als Burning The Heather (met Bernard Butler op gitaar) en You Are The One. Hotspot is bijna drie kwartier vintage Pet Shop Boys, waar een groot deel van de navolgers nog een puntje aan kan zuigen.
