Bekijk HIER een overzicht van de Golden Years of Dutch Pop Music serie.
Sweet d’Buster groot op de hoes, maar daarboven wordt toch echt Bertus Borgers genoemd. Logisch aangezien hij een nogal bepalende speler in de band was ondanks al het andere talent. Deze Golden Years Of Dutch Pop Music-uitgave opent met de drie lekkere singles die Borgers opnam met zijn eerst band Mr. Albert Show. Vervolgens duiken we via de enige Stars & Stips-single het Sweet d’Buster-werk in. Borgers heeft met Robert-Jan Stips gespeeld bij The Golden Earring en beiden besluiten dit een vervolg te geven. Sweet d’Buster bestaat verder nog uit Paul Smeenk en het beroemde ritmekoppel Herman Deinum en Hans LaFaille. Verkoop technisch misschien niet het grote succes, maar live mag de band een sensatie genoemd worden. Slechts vier singles brengt de band uit, die hier natuurlijk terug te vinden zijn, niet zo gek aangezien de band meer gezien wil worden als lp-band. Deze dubbelaar wordt daarom aangevuld met lp-werk. Vijf nummers van het titelloze debuut zorgen ervoor dat de gehele eerste lp terug te vinden is. Ditzelfde geldt voor acht nummers van Friction. Het later door Herman Brood opgenomen Still Believe is al weergegeven als b-kant van No More Cricket. Hoe goed de band live is geven de drie tracks van Gigs weer om af te sluiten met twee tracks van Shot Into The Blue. De bandsamenstelling is dan flink opgeschud en het blijkt de zwanenzang te zijn. Cd 2 sluit af met drie losse nummers van Borgers, waarvan twee er een Herman Brood-relatie hebben. Deze compilatie behoort daarmee tot de hoogtepunten in de Golden Years Of Dutch Pop Music-serie.