Je kunt van alleszeggen over het Noorse duo Erik Glambek Bøe en Erlend Øye, maar erg productief zijn ze niet. Al in 1999 verscheen hun titelloze debuutplaat op kleine schaal waarna ze doorbraken met Quiet Is the New Loud, een bewerkte versie van dat debuutalbum aangevuld met nieuwe songs. Electronica is de heren niet vreemd, zo lieten ze hun eigen werk remixen door gerenommeerde artiesten en maakte met name Øye fraai solowerk als The Whitest Boy Alive. Riot on an Empty Street verscheen in 2004 en toen was het stil. Vijf jaar later verscheen Declaration of Dependence dat weinig vernieuwing bracht, maar dankzij de hoge kwaliteit van de songs een uitstekende plaat was. En toen was het weer stil. Twaalf jaar maar liefst. Eerst verscheen single Rocky Trail en meteen is daar het herkenbare geluid dat ook op het nieuwe album de rode draad vormt. Bøe en Øye zijn meesters in de verstilde liedjes die altijd zijn voorzien van een herkenbare melodie. Het melancholische geluid, de prachtige gitaarklanken, het is er nog allemaal en ze kunnen het beter dan wie dan ook.
