Lauryn Hill - The Miseducation
Dit briljante album is het eerste album wat echt indruk op me maakte, als 10-jarige. Toen mijn ouders net gescheiden waren draaide mijn moeder dit album grijs. Lauryn's stem en teksten hebben diepe indruk op me gemaakt en vervelen me nog altijd niet.
Cristina Branco - O Descobridor
Ik heb in mijn jeugd veel verschillende genres gehoord. Eigenlijk alles behalve pop of singer/songwriters. Ik heb de teksten nooit helemaal begrepen (ze zijn vertaald mar geschreven door Slauerhoff) maar door de muziek en Christina's gepolijste stem had ik toch altijd het gevoel dat ik begreep waar ze over zong.
Coldplay - Parachutes
Een van de albums die ik als tiener ontdekte en die me nooit heeft losgelaten. De songs en producties ontroerden me, de weemoed spat er vanaf, je kunt er zo heerlijk in verdwijnen. Ik denk ook dat hier mijn liefde voor Britse muziek geboren werd.
Fink - Perfect Darkness
Een cornerstone in mijn muzikale ontwikkeling. Mijn bassist Mart liet me Fink's muziekhoren en ik raakte werkelijk gebiologeerd door hem en zijn songs. Perfect Darkness vind ik nog altijd geniaal, een van zijn beste albums. Nadat ik dit album hoorde heb ik Fin benaderd en in 2013 heb ik mijn EP 'Follow' met hem gemaakt.
Zero 7 - Simple Things
De heerlijkste down-tempo plaat voor zondagochtend, met een piepjonge SIA op het geniale 'Destiny'. Ik hou enorm van dit soort melancholische, sferische producties.
The Swell Season - Strict Joy
Prachtige singer/songwriter-plaat die ik als late tiener ontdekte. Natuurlijk in combinatie met de film Once, waar mijn vrienden en ik toen helemaal bij wegzwijmelden haha! Maar ook als ik er nu naar luister hoor ik het vakmanschap en de gelaagdheid in de teksten. Vooral 'In These Arms' vind ik heel mooi.
Kiasmos - Kiasmos
Ik luister de laatste jaren veel elektronische muziek, het liefst instrumentaal. Kiasmos is een van mijn favorieten maar ook Ben Bohmer en Cubicolor vind ik heet tof. Olafur Arnalds (helft van Kiasmos) maakt ook hele mooie filmmuziek, ik heb hem twee jaar geleden nog in Carre gezien, met al zijn piano's en synths uitgestald op het podium, zó goed!
Adele - 19
Dit album stond op repeat toen ik op het Conservatorium in Amsterdam zat. Daar werd vooral geluisterd naar de Beatles, veel jaren 70-rock en punkbandjes, dus ik was wel een buitenbeentje met mijn liefde voor recht-door-zee pop. Ik hou stiekem enorm van dat directe en soms kitscherige van haar songs. Zeker dit eerste album heeft iets tijdloos en eerlijks.
Florence & the Machine - Ceremonials
Een absolute favoriet waar ik nog regelmatig naar luister. Florence is zo'n force of nature.. In muziek maar ook visueel. Ik hou eigenlijk helemaal niet zo van haar stem maar haar songs maken elke keer wat in me los en inspireren me altijd om minder bezig te zijn met wat anderen vinden. Ik geniet enorm van haar kracht en overgave op het podium.
Max Richter - Recomposed by Max Richter: Vivaldi, the Four Seasons
Als je me aan het huilen wil maken kun je deze plaat aanzetten en ik garandeer je, binnen 10 seconden is het raak. De composities zijn zo mooi geïnterpreteerd en uitgewerkt, de strijkers zijn subliem en gaan echt door merg en been. Een aanrader om met aandacht naar te luisteren op een mooie set speakers.
