Toen Thom Yorke een laptop vol met materiaal had dat binnen Radiohead nooit zijn weg zou vinden, besloot hij dat het tijd was om de boel met producer Nigel Godrich op plaat te zetten. Van een soloproject wil Yorke niets weten en zo kun je het, luisterend naar The Eraser, eigenlijk ook niet noemen. Duidelijk is te horen dat veel hersenspinsels uit de periode rond Kid A en Amnesiac hun weg naar The Eraser gevonden hebben en van een nog nooit eerder vertoonde kant van Thom Yorke kan dus ook niet echt gesproken worden. Een slappere versie van eerder genoemde platen dan misschien? Nee, niet echt, want Yorke houdt