HART, BETH & JOE BONAMASS

Het was bijna twee jaar geleden een bijzondere combinatie, maar het bleek een combinatie die fantastisch uitpakte. Op Don’t Explain vonden twee grote, maar toch ook wat ondergewaardeerde muzikanten elkaar. Joe Bonamassa wordt al jaren gerekend tot de beste gitaristen in het rootssegment maar voor zijn platen staat niemand in de rij. Ook aan de vocale kwaliteiten van Beth Hart twijfelt vrijwel niemand, maar het grote succes van haar allereerste single (L.A. Song uit 1999) heeft ze nooit meer weten te evenaren. Op Don’t Explain bundelden de beide muzikanten hun talenten en 1+1 bleek meer dan 2. De 10 covers uit de soul, blues en jazz hoek smaakten kennelijk naar meer, want ruim anderhalf jaar na Don’t Explain ligt Seesaw in de winkel. Seesaw volgt hetzelfde recept als Don’t Explain, maar is nog veel beter. Ook dit keer kiezen Beth Hart en Joe Bonamassa voor klassiekers uit de geschiedenis van de popmuziek en het zijn klassiekers waaraan zelfs gelouterde muzikanten zich eenvoudig vertillen (wie waagt zich nog aan klassiekers als Nutbush City Limits en Strange Fruit?) . Het overkomt Beth Hart en Joe Bonamassa niet. Integendeel. Het duo weet zich dit keer gesteund door flink wat ervaren muzikanten die een fraaie basis neerzetten. Het geweldige gitaarspel van Joe Bonamassa en vooral de imponerende vocalen van Beth Hart doen de rest. Beth Hart lag een paar jaar geleden in de goot en werd door menigeen al afgeschreven, maar hetgeen dat ze op Seesaw laat horen is van grote klasse. Seesaw is 11 tracks lang vuurwerk, maar vervelen doet het geen moment. Seesaw doet nu al uitzien naar veel meer, maar eerst gaan Beth Hart en Joe Bonamassa het podium onveilig maken. Ook dat zou wel eens sensationeel goed kunnen worden.