LUCIA, PACO DE

María de la O

is het openingsnummer en transformeert in een nummer waar er met 3 of 4 gitaren gespeeld wordt tot een Canción por Bulerías. Het doet denken aan zijn beginjaren waarin hij optrad met Modrego en zijn broer Ramón en vervolgens transformeerde in de gitarist die hij nu geworden was. Hij tilde het bekende nummer op naar een 21e eeuwse versie.

Ojos Verdes

Het nummer opent por seguiriyas om ons vervolgens snel te laten weten waar we ons bevinden: in een bordeel van de Sacromonte in Granada. Het seguiriyasdeel maakte geen deel uit van het origineel. Het nummer brengt ons terug naar het zachte geluid en gevoel van de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw. Via Bolero eindigt het nummer in Rumba. Hij bleef hier volledig trouw aan het origineel m.u.v. het einde waarin hij zich enkele variaties permitteert op het oorspronkelijke thema.

Romance de valentía

Het begin van het nummer is zo oorspronkelijk en echt gebracht dat het bijna kitsch klinkt, incl. de traditionele castagnetten en het lijkt bijna alsof je de stem van Conchita Piquer hoort zingen. Een pasodoble met alle noodzakelijke ingediënten; swing, stieren en kracht. En zoals in alle nummers is Paco’s invloed goed te horen, maar steeds zonder het orgineel uit het oog te verliezen. En, aangezien het een goede en echte pasodoble betreft, ontbreekt het spectaculaire einde niet.

Te he de querer mientras viva

Er volgt wederom een bolero en nu met de mooie en mierzoete stem van Estrella Morente.

De stem van Morente, die hier meer bolero dan copla klinkt, zorgt voor een transformatie van een naoorlogs drama, in een – 21e eeuwse – plezierige ontmoeting Morente – De Lucía.

La chiquita piconera

Een andere paso doble volgt: La chiquita piconera, met o.a. de stem van Pepe Pinto. Paco onderzoekt in dit nummer de ritmische verbindingen en gevoelens van de paso doble met o.a. de tango en de fado.

Zambra gitana

In deze Zambra klinkt de stem van Parrita als eerbetoon aan een van de grootsten aller tijden, Manolo Caracol; het Sevilliaaanse genie die de maker van deze stijl was in de jaren 40 en 50 van de vorige eeuw.

Quiroga por bulerías

De Bulerías keert terug met dit nummer met een aantal andere coupletten van de Sevilliaanse grootmeester op een aantal briljante harmonieën van Paco waarin hij het Jerezaanse geluid ten gehore brengt. Wederom een nummer waar je je pet voor afneemt.

Señorita

Het afsluitende nummer is duidelijk Carribisch: niet alleen door de Antilliaanse percussie maar ook door de stem van Óscar de León.

Als er al bewijs nodig was dan is dat bij deze geleverd: Paco was een groot liefhebber van dit genre.

(tekst: http://www.elflamenco.nl/)