Jaren na dato is het Schotse rocktrio The Fratellis nog steeds het meest bekend van de vette, vrolijke én venijnige hoempapasound van Chelsea Dagger (2006) en My Friend John (2008). Hopelijk gaat hun vierde album daar, terecht, verandering in brengen. Eyes Wide, Tongue Tied is rustiger, melancholischer en vooral veel duisterder met (liefdes)liedjes als Me And The Devil, Desperate Guy en Thief. De donkere, snerende, tongue-in-cheek stem van Jon Fratelli komt bij dergelijke thema’s perfect tot zijn recht. Wat niet wil zeggen dat de typische hoempapastukjes van The Fratellis helemaal verleden tijd zijn. De meeste nummers op Eyes Wide, Tongue Tied zijn juist een verrassende combinatie van beide, zoals de aanstekelijke single Baby Don’t You Lie To Me! en het duivelse, met toeters opgefriste Dogtown. Maar juist die andere kant van The Fratellis, zoals het emotionele Slow, is wat Eyes Wide, Tongue Tied echt het beluisteren waard maakt.
1. Me And The Devil
2. Imposters (Little By Little)
3. Baby Don't You Lie' Me!
4. Desperate Guy
5. Thief
6. Dogtown
7. Rosanna
8. Slow
9. Getting Surreal
10. Too Much Wine
11. Moonshine
