Recensie
Enkele jaren geleden begon power trio Brutus als Refused tribute band om het legendarische album The Shape Of Punk To Come ten gehore te brengen. Een album geroemd om de mengelmoes van stijlen. Nu, drie jaar later komt debuutplaat Burst uit en de overeenkomsten zijn duidelijk. Brutus springt of dezelfde manier met haar invloeden om, hardcore, punk, post rock, shoegaze en metal. Alles wordt op één grote hoop gegooid en met een ontembare energie aan elkaar gelijmd. Drumster/zangeres Stefanie Mannaerst schreeuwt op nummer All Along haar hart eruit en speelt tegelijk ongeremd harde blast beats, aangevuld met een scheurende gitaar en vuige diepe bas. Daaropvolgend laat Not Caring de atmosferische en melodische kant van de groep zien met een slepende, langzaam opbouwende gitaarpartij. De band is er in geslaagd de uitbarsting aan energie en explosiviteit van de liveshows is in één woord te vatten: Burst.
