In de negentiende eeuw had Rusland geen behoefte aan kamermuziek in welke vorm dan ook. Vanuit deze isolatie ontstonden toch een aantal prachtige werken. Borodin had hier een voortrekkersrol in en zijn werken behoren tot de mooiste uit deze periode. Wat te zeggen van het String Quartet No.2 met het overbekende derde deel: Notturno: Andante. Een werk van volwassenheid. Goldner String Quartet geeft er een lyrisch tintje aan. Een interpretatie met precies de juist verdeelde energie en een instinctief gevoel voor de muziektaal. Prachtig! Dan het boeiende en zo typisch Russisch vervaardigde pianokwintet dat zelfs met een Brahms of Schumann niet is te vergelijken. Piers Lane en een uitstekend Goldner maken er een feest van. De cellosonate toont opnieuw aan in welke richting het melodisch denken van Borodin ging.
Borodin: Piano Quintet & String Quartet No. 2
Borodin:
Piano Quintet in C minor
Piers Lane (piano)
Goldner String Quartet
String Quartet No. 2 in D major
Goldner String Quartet
Goldstein, Mikhail:
Cello Sonata in B minor
Julian Smiles (cello), Piers Lane (piano)
Russia in the nineteenth century had little need for chamber music—no Parisian-style competitive quartetting here. But out of this very isolation came a small, but nonetheless mighty, handful of works: those by Borodin are among the finest. Piers Lane and the Goldner String Quartet revel in what they find.