Kon je My Chemical Romance bij hun vorige albums er nog wel op betrappen dat ze wat makkelijk aan de haal gingen met de clichés die het binnen het emogenre normaal gesproken wel goed doen (theatrale concepten, bijna sektarische refreintjes en slim opgezette marketingtrucs), op Danger Days lijkt het erop dat de band weer terug is bij waar het allemaal ooit mee begon: muziek. Hoewel de hiervoor genoemde aspecten nog wel degelijk aanwezig zijn, gaan ze nu gepaard met een album dat ook echt de moeite waard is. Onweerstaanbare melodieën gegoten in slim gecomponeerde songs met genoeg edge om ook langer dan tien luisterbeurten interessant te blijven. Green Day producerRob Cavallo moet gedacht hebben dat My Chemical Romance hier de plaat maakte die Green Day met 21st Century Breakdown graag had willen maken. Extra complimenten voor de af en toe haast Mayesque gitaarsolo’s.
