Voor Grateful Dead was 1970 een topjaar. Working Man’s Dead, hogelijk gewaardeerd door de critici, was in de hitlijsten nog lang niet uitgewerkt toen de band Van Jerry Garcia American Beauty lanceerde. Opnieuw regende het complimenten en ook de verkoop hiervan mocht er zijn. Zeker van American Beauty drongen veel nummers door tot de setlist om daar decennialang te blijven staan: Bertha, Truckin, Johnny B Goode, Dark Star en Wharf Rat. Voor Deadheads gesneden koek. De jubileumuitgave is voor zowel Deadheads als zowel de instapper zeer aantrekkelijk. Daar zorgen de uitstekende remastering voor, het doorwrochte essay en de niet eerder uitgebrachte live-opnamen op de twee toegevoegde bonus-cd’s uit dezelfde tijd. 1970 was een zeer roerig jaar, zeker voor Uncle Sam, dank zij Vietnam en de spanningen tussen wit en zwart. Dat is aan de muziek van Grateful Dead, in de studio en op het podium, niet te merken. Relaxte folk, country en bluegrass voeren de boventoon en prachtige samenzang, waar Crosby, Stills, Nash en Young nog een puntje aan kunnen zuigen. Grateful Dead wordt beschouwd als grondlegger van verschillende muziekstijlen. American Beauty maakt een halve eeuw later nog eens duidelijk dat in dit verband ook Americana moet worden genoemd.
