Wie Josh Ritter wel eens heeft zien optreden krijgt het vermoeden dat de man uit Idaho altijd blij is. Zijn literaire liedjes klonken lang niet altijd opgewekt, maar leken vaak niet gebaseerd op eigen ervaringen. Sterker nog, in de linernotes van The Beast In Its Tracks stelt hij dat hij een hekel had van autobiografische teksten. Maar dat was voordat zijn vrouw (en collega) Dawn Landes hem na een anderhalf jaar huwelijk, toen hij op tournee was, per telefoon meedeelde dat ze wilde scheiden. “I felt quite certain I could walk out in front of a bus at any moment”, schrijft hij daarover. Een tijd lang was schrijven het enige wat hem op de been hield en het fraaie The Beast In Its Tracks is daar een weerslag van. Boosheid, zelfmedelijden en berusting strijden op niet altijd even subtiele wijze om voorrang, maar uiteindelijk overwint toch de (nieuwe) liefde. Muzikaal houdt Ritter het simpel en direct en misschien wel daardoor is dit zijn meest evenwichtige plaat tot nu toe.