Strijkkwartetten van Schubert en Sibelius op een CD is niet direct een combinatie die voor de hand ligt. Er zit vijfentachtig jaar tussen; Schuberts veertiende strijkkwartet is van 1824 en Sibelius' enige strijkkwartet is van 1909. Echter, beide strijkkwartetten hebben ieder de vrees voor de dood als sluimerende ondertoon. Schubert was destijds ernstig ziek, terwijl Sibelius in zijn tijd dertien operaties vanwege een keeltumor moest ondergaan. Beide werken vertonen verrassend veel verwantschap met elkaar, zowel in de meest heftige als in de hele verstilde passages. En dat allemaal in een prachtig beheerste collectieve klank en frasering door het Ehnes Quartet uitgevoerd. Met name de onderlinge eenheid in het vibrato draagt zeker bij tot een glanzende kwartetklank.
Ehnes Quartet play Schubert & Sibelius
Schubert:
String Quartet No. 14 in D minor, D810 'Death and the Maiden'
Sibelius:
String Quartet in D minor, Op. 56 'Voces Intimae'
Ehnes Quartet
Death preyed heavily on the minds of both Schubert and Sibelius when they were composing the two string quartets on this new CD from the Ehnes Quartet. Sibelius had undergone several operations to remove a tumour in his throat. The bleak and highly personal 4th Symphony is the masterwork from this period, but the string quartet ‘Intimate Voices’ of 1908 should not be underestimated. Taut and highly concentrated, it has an almost Haydnesque construction, and the quartet’s first movement’s sheer perfection of form approaches that of the 3rd Symphony’s opening movement. "I am the most unhappy and wretched creature in the world…whose health will never be right again" wrote Schubert to a friend in 1824. With his emotions veering from happy memories of earlier years to shuddering terror at the prospect of death, he composed two string quartets and the Octet over a two- month period. The D minor quartet makes ingenious use of his earlier song ‘Death and the Maiden’ from 1817 in the slow movement’s variations. ‘Give me your hand, you fair and gentle creature; I am a friend and do not come to punish’ sings Death soothingly. The music captures Schubert’s fearful state of mind in a remarkable ‘freeze frame’ effect.
