ANOHNI & THE JOHNSONS

Waar normaliter vaak in de veelzijdigheid de beperking zit, in combinatie met een gebrek aan diepgang en oprecht engagement, is dit bij de 51 jarige Britse allerminst het geval. Dit jaar is zij verantwoordelijk voor een eruptie van haar creativiteit. Anohni is associate artist van het Holland Festival en er is een tentoonstelling in het Amsterdam Museum met haar eigen beeldhouwwerk, video, fotografie en handgeschilderde zijde. Samen weerspiegelen deze werken een zorgvuldig gecomponeerde visie op vrouwelijkheid en androgynie. Daarnaast is zij leadzangeres van Anohni and the Johnsons met wie zij My Back Is A Bridge For You To Cross opnam. Zij is transgender.
Anohni haar vibrato blijft zoals altijd haar belangrijkste wapen. Waar de elektronica op haar album Hopelessness uit 2016 de boventoon voerde heeft zij deze nu verruild voor een kwetsbaarheid die de herinnering doet oproepen aan I Am a Bird Now uit 2016.
Met de opener en oproep van het album ‘It Must Change’ claimt Anohni direct de aandacht. Het nummer gaat over vooroordelen en de pijn die dit doet. Het album is ingetogen en soms gaat het gas kortstondig open zoals in het nummer Rest. Samen met de Johnsons trakteert zij de luisteraar op een mix van folk-achtige akoestische soul.
Van een onwaarschijnlijke schoonheid zijn het slotakkoord van het album (You Be Free en Sliver of Ice. Het laatste is een groet aan Lou Reed. Anohni heeft zich als vriend laten inspireren door conversaties die zij had met Reed in de laatste weken van zijn leven. Het nummer gaat over de ervaringen die hij voelde wanneer men bij hem een ijsklontje op zijn tong legde. Anohni zei hierover: “It was such a revelation to him, that he’d never noticed how beautiful cold water was before.” Een album om stil van te worden en soms uit volle borst mee te zingen: I Don’t Want You To Be Dead…

(Jeroen van der Vring)

1. It Must Change
2. Go Ahead
3. Sliver Of Ice
4. Can't
5. Scapegoat
6. It's My Fault
7. Rest
8. There Wasn't Enough
9. Why Am I Alive Now
10. You Be Free