Band uit Brooklyn liet zich met hun vorige God’s Money (2005) al niet in een hokje plaatsen, en zet die lijn op deze Warp-plaat onverdroten voort. De heren kunnen alles gebruiken voor hun swingende wereldstoofpot, waarbij ze soms middenin een nummer de sfeer radicaal veranderen. First Communion bijvoorbeeld begint met een huppelend aan reggaeton verwant ritme, en schakelt dan moeiteloos over op Giorgio Morodersynths en Edge-gitaren. Ben je daar eenmaal van bijgekomen, dan is het headbangen geblazen op de zompige retrohousebeat van Blue Nile, dat net als veel van de andere tracks werd voorzien van leuke ditjes en datjes uit een grote hoeveelheid andere muzikale culturen. Weird! En zeer dansbaar, dat ook. Groeiplaatje.
