One Eye To Morocco begint erg fraai met gelijk een muzikale referentie naar de in de titel genoemde Afrikaans/Arabische natie. Het is Gillans eerste album met nieuw materiaal in meer dan tien jaar en veel is geschreven met Steve Morris die in de Gillan canon regelmatig terugkomt. Opgenomen met de Live In Anaheim-band aangevuld met wat gasten iis One Eye To Morocco een verassend goede, frisse en moderne plaat geworden. Verwacht geen muziek in de lijn van Purple, The Ian Gillan Band of Gillan maar veel meer een volwassen meer ingetogen plaat. Gillan zingt werkelijk de sterren van de hemel en het is slechts op enkele punten op de plaat dat je merkt dat het jarenlange forceren zijn sporen heeft nagelaten. Voor Purple fans is deze plaat natuurlijk verplichte kost maar het zou juist leuk zijn als mensen die nu niet van dat gewelde houden ook eens zouden luisteren. One Eye To Morocco is het namelijk meer dan waard.
