De hipste Fin ter wereld is terug! Deze keer brengt hij ons niet de eigengereide Prince-achtige elektronische dansmuziek die we van zijn vorige platen kennen maar tien bombastische tracks opgenomen met een 60-koppig Pools symfonie-orkest aangevuld met een volledig koor, `n sitarspeler, `n tabla, `n elektrische gitaar en Tenor's befaamde zelfgemaakte instrumenten. (zoals de photophone). Als een eenentwintigste eeuwse Esquivel gebruikt Tenor dit alles om barokke audiospektakeltjes in elkaar te knutselen die zo vindingrijk zijn dat ze zelfs bij de meest vastgeroeste Roots Rocker een glimlach moeten kunnen ontlokken. Maar Out of Nowhere is meer dan een geinige camp-plaat. Tracks als Blood On Borscht (een soort Carmina Burana meets Mission Impossible) met ruimtebiepjes, een koor en een kitscherige metalgitaar of het quasi exotische Night In Loimaa (een plastic Hollywood fantasie over de Ori