GREEN DAY

Vriend en vijand stonden met de bek vol tanden toen Green Day vijf jaar geleden met American Idiot op de proppen kwamen. Een punktrio dat een rockopera uitvoert, gekker moest het niet worden. Maar dat werd het wel, want het was gewoon een ongelooflijk goede plaat. Logisch dus dat Green Day met 21st Century Breakdown voor dezelfde aanpak koos. En even logisch dat het eindresultaat net even wat minder is dan zijn voorganger. Goede nummers zijn er genoeg, waarbij vooral ¡Viva la Gloria!, Peacemaker en Horseshoes And Handgrenades opvallen door hun gedrevenheid. Maar helaas wil Green Day net te vaak de boel wat mooier voorstellen door overbodige intro's met piano's en strijkers en tussendoor nog een akoestisch rustpuntje. Dat leverde op American Idiot mooie momenten op maar het pakt op 21st Century Breakdown geforceerd uit. Daarnaast mist de plaat hits als Boulevard Of Broken Dreams en When September Ends en blijft veel ruis over. Een goede plaat die veel geduld van zijn luisteraar vraagt is het niet helemaal bevredigende eindresultaat.