In de eerste momenten van This Is for the White in Your Eyes is het moeilijk niet te denken het nieuwe album van The White Birch te horen. De ijle pianoklanken en hemels lichte, rouwende stem van Jannis Noya Makrigiannis, het creatieve brein achter de formatie, kennen diezelfde onaantastbare, etherische pracht als deze Noorse band. Dit album is echter het debuut van het Deense Choir of Young Believers en dat wordt al snel duidelijk. De composities op This Is for the White in Your Eyes ontwikkelen zich tot rijkelijk georkestreerde pop gebaseerd op een tijdloze folkbasis. Door de sacrale harmonie die de band creëert, krijgt het album bij vlagen de emotionerende kracht van Zbigniew Preisner’s Requiem. Aan de andere heeft het gezelschap een feilloos gevoel voor popstructuren en weet deze op opvallende wijzen in te zetten. Zodanig dat ze zelfs appelleren aan het geluid van grote namen als Beach Boys, Elbow, Saybia en Fleet Foxes. Het album kent een minimale eenvoud in zijn lijnen, terwijl uitgestrekte vlaktes constant een boeiende ritmes krijgen. Onafhankelijk van de invloeden waar de band zijn zinnen op zet, weten de Denen zich een indrukwekkende eigen stijl aan te meten. Een warme inborst wordt moeiteloos gecombineerd met Scandinavische distantiëring. Jannis ontdekt melancholische donkertes die worden opgelicht met perfect gedoseerde instrumentatie onder een schitterende leiding van melodieën. Op het podium heeft hij daar vaak niet eens anderen voor nodig. Choir of Young Believers is duidelijk ambitieus en overtuigt door nooit hun hand te overspelen. Ze creëren een kristalhelder spanningsveld dat zich tussen de luisteraar en muzikanten bevindt. This Is for the White in Your Eyes heeft de aspiraties van een meesterwerk, maar probeert niet als zodanig te worden erkend; een bescheidenheid die siert. Zet deze band in een kathedraal en de galmenende klanken zullen over de hele stad leden werven voor een Choir of Young Believers.
