Naar verluid ontleende Taylor Kirk de naam van zijn band, waarvan hij in feite het enige lid is, aan de houten hut waarin hij zich een tijdje terug had getrokken om muziek te maken. De plek had volgens Kirk ‘a very woody sound’. Dat geldt min of meer ook voor dit titelloze album, dat zijn derde blijkt te zijn, maar pas het eerste is dat ook Europa bereikt. De plaat heeft een dreigende, soms zelfs spookachtige sfeer, die associaties oproept met donkere bossen en vroeger tijden. Kirk, een Canadees uit Ontario, heeft weinig nodig om deze sfeer op te roepen. Een gitaar, wat voorzichtige drumslagen en af een toe een orgel. En dan is er nog zijn omfloerste en berustend klinkende stem die de duistere teksten van het juiste gevoel voorziet. Hij put daarbij vooral uit de folk en blues, maar zijn aanpak is indie genoeg om ook in de smaak te vallen bij de liefhebbers van de meer alternatieve folk. Bijzonder plaatje!
