De werkwijze op deel 1 was de heren blijkbaar zo goed bevallen, dat men een half jaar later terugkeerde naar de Sons Of Herman Hall in Dallas, om opnieuw songs te oefenen die later in de studio op de plaat werden gezet. Met enkele overblijfsels uit de eerste sessie toegevoegd, werd meteen duidelijk dat de sound in die korte tijd niet wezenlijk veranderd is, laverend tussen de Americana van opener Brown Haired Daughter en de Cowpunk van I’m A Trainwreck, waarmee ze de godfathers van het genre, Jason & the Scorchers, weer in de herinnering roepen. Minstens net zo goed als deel 1, en die was niet mis.