Een plaat als deze kan eigenlijk niet ingedeeld worden in een genre. Het is hedendaagse muziek, nieuwe klassieke muziek, maar het is meer dan dat. Skopos betekent bereik. Wim Mertens onderzoekt met deze nieuw plaat opnieuw zijn bereik in verschillende richtingen. Uitgangspunt is minimal music. Een klein motief wordt herhaald en komt steeds terug, wordt zo lang vastgehouden tot de luisteraar in een soort trans raakt. Soms lijken die motieven vast te liggen, bijvoorbeeld in Bewildeing Din. What that one does klinkt echter als improvisatie. Het is heerlijke muziek die lang blijft hangen, op een positieve manier. De Belgische componist heeft bekendheid verworven met zijn ensemble Soft Verdict. Ook solo heeft hij veel bereikt. Op Skopos is een uitgebreide bezetting van het Wim Mertens Ensemble te horen. De instrumentatie is interessant. Further Hunting is een stuk voor slagwerk. In de andere nummers wisselen slagwerk, blazers, strijkers, gitaar en piano elkaar af. Het ensemble heeft een bijzonder mooie klank weten te bereiken. Nieuw en toch vertrouwd: typisch Wim Mertens.