Recensie
Naar de nieuwe Gonjasufi is ongetwijfeld door velen uitgekeken. Deze eigenzinnige muzikant-dj oogstte twee jaar terug immers alom lof met zijn debuutalbum A Sufi & A Killer. Zijn bedwelmende mengeling van onder meer elektronica, hiphop en bluesritmes was terecht een van de sensaties van 2010. De lat lag voor Gonjasufi dus gelijk al hoog voor een opvolger. Die er nu dus is. Al moeten we gelet op de lengte, krap 25 minuten, eerder spreken van een EP. Wat de pret beslist niet drukt. Want de gedreadlockte geluidskunstenaar levert wederom een knap werkje af. Tegendraads en weird zijn opnieuw sleutelwoorden. Vaak fragmentarisch en op het eerste gehoor niet helemaal afgerond, maar dat is juist de bedoeling. Net als de geluidskwaliteit, die bewust een beetje kraakt en ruist. Gonjasufi’s spookachtige vocalen passen daar goed bij. Muziek dus voor de fijnproever, die ervan houdt te worden uitgedaagd.
Tracks
Disc 1
1. White Picketfence
2. Feelin' Birds
3. Nickels And Dimes
4. Rubberband
5. Venom
6. Timeout
7. Skin
8. The Blame
9. Blaksuit
10. Sniffin'
