E.S.T.

Terwijl ze op toernee waren in Australië en het verre Oosten nam dit vermaarde Zweedse jazz-trio in Sydney in 2007 negen uur aan studio-materiaal op. Het was de bedoeling om een selectie hiervan als dubbel-cd uit te brengen, toen pianist Esbjörn Svensson in 2008 tragisch om het leven kwam. Een deel van dat materiaal is drie jaar geleden uitgebracht als Leucocyte: een duistere plaat, die werd verwelkomd als de waardige zwanenzang van E.S.T.. Het bleek echter niet het eind, want ze hebben (Joost mag weten waarom) het allerbeste voor het laatst bewaard. 301 (genoemd naar de studio waar het is opgenomen) toont E.S.T. in zijn volle glorie: een amalgaam tussen Thelonious Monk, Keith Jarrett en Radiohead. Gevoelig (Behind The Stars), onheilspellend (Inner City, City Lights; Houston, The 5th) en swingend (The Left Lane). Het laatste deel is het hoogtepunt van de plaat: het intense, uitgesponnen tweeluik Three Falling Free gevolgd door de verstilde pianoballad The Childhood Dream. Misschien wel de beste plaat die E.S.T. ooit maakte.