BODY/HEAD

Of de scheiding van Kim Gordon en Thurston Moore, hét indie-koppel sinds de jaren tachtig, nu tot het uiteengaan van Sonic Youth leidde of andersom weten alleen zijzelf maar opvallend is wél dat er tegelijktijd soloprojecten verschijnen (Moore's tweede, Lee Ranaldo laatstelijk ook weer), maar actief waren de leden in allerlei individuele samenstellingen eigenlijk altijd al. Yokokimthurston heette het voorlopig laatste project van het stel, met Yoko Ono. Op Coming Apart - voor meerdere uitleg vatbaar - experimenteert Kim Gordon er met Bill Nace, een contact uit de improvisatie-hoek met wie zij eerder opnam als trio met Michael Morley erbij, lustig op los. Er hangt chemie in de lucht vanaf het begin, aldus Gordon in een recent interview met de Amerikaanse Rolling Stone, waarin tevens het woord 'structuur'(!) valt. Elk nummer is een momentopname, dus concerten zijn anders als de cd. Jôh. Voor die concerten, nog niet voor Nederland helaas, vrezen - nee, hopen wij het ergste, want de abstracte bak noise die zo nu en dan wordt leeggekieperd doet denken aan de goddelijke beginjaren van Sonic Youth. Maar dat noemt Kim Gordon tegenwoordig kennelijk structuur. Wij stemmen graag gedwee in want een album - en wellicht concert dus - als Coming Apart is zo zeldzaam, dat moet je koesteren. Eventueel mét gehoorbescherming.