Recensie
Fuzz is een side project van garagerock held Ty Segall, die ruim een maand geleden nog verraste met het akoetische Sleeper. Fuzz houdt het geluid moedwillig ruig en ongepolijst. Ty drumt en zingt, Charlie Moothart van Moonhearts, Culture Kids en The Ty Segall Band speelt gitaar en Roland Cosio is de bassist. In de vroege jaren 2000 speelden de drie al eens samen in The Epsilons. Ten grondslag aan dit album lag het geluid van Jimi Hendrix, Black Sabbath en de Britse progressieve bluespioniers The Groundhogs. Het door Chris Woodhouse (Thee Oh Sees, The Intelligence) geproduceerde album klinkt als een soort prehistorische, esoterische heavy metal. De stemming is niet licht en de songs zijn op een bepaalde manier paranoïde en funest voor de mentale gezondheid. Fuzz is alleen voor een deel van de mensheid het perfecte medicijn, waarschijnlijk liefhebbers van Dirtbombs, Oblivians, Mikal Cronin, Thee Oh Sees, etc…
Tracks
Disc 1
0.
1. Air
2. Somebody Like You
3. Merry-Go-Round
4. Inarticulate Rage
5. Birdie
6. Cold Stares
7. Prone To Seizures
8. Teen Rex
9. Sorrow's Forecast
10. Another Way
11. When I Die
