Zoals de trouwe lezer van dit mooie blad weet, ben ik groot fan van Joe Bonamassa en de man jan weinig fout bij me doen. Sterker nog, ik verkoos zijn serie van vier live-cd’s uit London van vorig jaar tot mijn favoriete Top 10. Toch is niet alles goud wat Ome Joe aanraakt, dat geldt vooral voor zijn talloze side-projects. Black Country Communion (met Glenn Hughes) is wel top, vooral door de grote nadruk op rock, maar zijn samenwerking met Beth Hart en zijn akoestische uitstapjes vind ik toch minder. Dat geldt zeker voor zijn funkproject Rock Candy Funk Party waar op het debuut We Want Groove Joe’s gitaarwerk nagenoeg ondergesneeuwd werd en ook de songs nou niet echt geweldig waren. Maar mijn hoop was gevestigd op een live-opname, omdat Bonamassa live altijd het beste tot zijn recht is gekomen en omdat de songs wel ’s met wat meer pit zouden kunnen worden gespeeld. En tot mijn grote vreugd blijkt de dubbel-cd/dvd Takes New York, Live at the Iridium inderdaad een feest te zijn. Dat komt omdat veel van de songs een jazzfusionuitvoering hebben gekregen, met een flinke dosis funk, waarin vooral toetsenist Renato Neto (bekend van Straight Jacket, Sheila E., Frank Gambale, Prince en Scott Henderson) excelleert. Ome Joe houdt zich meer op de achtergrond met smaakvolle riffs maar brandt zo nu en dan toch flink los, waardoor deze liveplaat alsnog een mooi plekje krijgt in mijn Bonamassa-verzameling.
