MASTODON

Mastodon levert steevast kwaliteit en weet daarnaast per album net weer een andere invalshoek te hanteren waardoor ze zelden in herhaling vallen. Op dit vijfde reguliere album valt allereerst de vrij korte speelduur van de songs op in vergelijking met voorganger Crack The Skye. Daarnaast is de samenwerking met producer Mike Elizondo (Fiona Apple, Eminem) op z'n zachtst gezegd verrassend te noemen. Muzikaal gezien stuitert de band in de eerste nummers meteen weer alle kanten op. Black Tongue opent in typische Mastodon-stijl met duizelingwekkend drumwerk, grootse gitaarmuren en rauwe zang. Met Curl of The Burl gooit het viertal het over een heel andere boeg waardoor het af en toe zelfs klinkt alsof Queens of the Stone Age hier aan het werk is. Wellicht even wennen voor de fans van het eerste uur maar het klinkt wel ontzettend lekker. Deze aanpak tussen hard en vertrouwd en meer toegankelijk stonerrockwerk kenmerkt ook de rest van The Hunter. Zoals de band zelf aangeeft is het opnameproces vrij vlot verlopen en wilde ze met dit album wat ongecompliceerder te werk gaan. Het maakt The Hunter tot een veelzijdig en sterk nieuw wapenfeit in hun imposante oeuvre.