STATUS QUO

Je kon er eigenlijk op wachten dat na het succesvolle reünieverhaal er een vervolg zou komen. Was de vorige bijeenkomst eenmalig, nu is het de laatste keer… Feit is echter wel dat deze ronde strakker klinkt. Beide pensionado’s weten weer wat het is om flink aan de bak te moeten en zitten beter in hun rol. Parfitt en Rossi doen al jaren niet anders. Het gevolg is dat deze plaat een soort jeugdige gretigheid uitstraalt dat het andere Quo regelmatig ontbeert. Qua setlist borduurt de band aardig voort op de voorgaande tour. Een zo goed als gelijke lijst met nummers met als enige wijziging de toevoeging van Gotta Go Home en Caroline die ten koste van Don’t Waste My Time gaat. Het is misschien het enige minpuntje aangezien deze line-up ook in de wat latere jaren 70 nog flinke hits gescoord heeft. Wat mij betreft hadden What Your Proposing, Whatever You Want en Again And Again zo toegevoegd mogen worden. Toch staat ook zonder de laatste opmerking deze plaat als een huis. En ook al gebeurt er op het podium qua show eigenlijk niets, wat een feest om deze line-up te zien. Op naar de volgende toer…